Tot 1918, rondom de Balfour Declaration
waarin door de koloniale mogendheid Groot-Brittannië de vorming van
een Nationaal Tehuis voor joden in Palestina werd ingeruimd, was 2% van
de grond van Palestina in bezit van joden. Voor het grootste deel was deze
grond gekocht van grootgrondbezitters in Beiroet. Joden vormden destijds
rond 8% van de bevolking van Palestina. |
2%
|
1918
|
Aan de vooravond van de stichting
van de staat lsrael in 1948 was door aankopen rond 7% van de grond van
het mandaatgebied Palestina in joodse handen gekomen, waarvan 79% in bezit
van zionistische organisaties - de drijvende kracht achter deze ontwikkeling. |
7%
|
1947
|
Niettemin werd in 1947 - in het kader
van het verdelingsplan van de Verenigde Naties inzake het mandaatgebied
Palestina - ruim 54% van het grondgebied aan de joodse bevolkingsgroep
toegewezen, d.w.z. het achtvoudige van wat op dat moment in joods bezit
was. Een dergelijke verdeling was des te schrijnender aangezien het mandaat-
gebied Palestina toentertijd werd bewoond door ruim tweemaal zoveel Palestijnen
als joden (1,4 miljoen respectievelijk 650.000). |
54%
|
1947
|
In de oorlog van 1948 tussen lsrael
en de Palestijnen/Arabische staten wisten de lsraelische strijdkrachten
dit aan het joodse bevolkingsdeel toegewezen deel verder te vergroten:
van 54% tot rond 78% Tot aan de Juni-Oorlog van 1967 vormde deze 78% het
grondgebied van de staat lsrael. Dit betekende dat vanaf 1948 nog slechts
22% van het grondgebied van het voormalige mandaatgebied Palestina in
Palestijnse/Arabische
handen bleef, verdeeld over de Westelijke Jordaanoever (16%) en de Strook
van Gaza (6%). |
78%
|
1948
|
In de Juni-Oorlog van 1967 werd
met de verovering van de Westelijke Jordaanoever en de Strook van Gaza
het restant van het voormalige mandaatgebied Palestina door lsrael in bezit
genomen (m.a.w. 100% in joodse/Israelische handen). |
100%
|
1967
|
Volgens het Oslo II-akkoord zal lsrael
toewerken naar een overdracht van het burgerlijke en militaire bestuur
in de grote steden op de Westelijke Jordaanoever (30/01 aan het Palestijns
Nationaal Gezag (PNA) (in Oslo II -jargon A-Gebied). In nog èens
27% van het grondgebied van de Westelijke Jordaanoever, waar de meeste
Palestijnse dorpen zijn gelegen, komt het burgerlijk bestuur in handen
van de PNA, terwijl het militair gezag in handen blijft van de lsraelische
strijdkrachten (B-Gebied). De overige 70%, waar zich de joodse nederzettingen,
een aantal lsraelische kazernes en de verbindingswegen (de zogeheten bypass
roads) bevinden, wil lsrael annexeren (C-Gebied). Hoewel zich, afhankelijk
van de uitkomst van de onderhandelingen omtrent de Definitieve Status
[van de Bezette Gebieden; deadline mei 1999, inmiddels met ruim
een jaar opgeschoven] en eventuele druk van buitenaf, nog verschuivingen
tussen de categorieën A, B en C kunnen voordoen, betekent dit dat
in het kader van het 'vredesproces' het grondgebied van de staat Israel
formeel met mogelijk 13% zal worden vergroot (te weten 70% van de 16% en
40% van de 6% die de bezette Westelijke Jordaanoever, respectievelijk de
Strook van Gaza van het grondgebied van het voormalige mandaatgebied Palestina
vormen). |
±90%
|
1999
|
Balans
Medio 1999 zal bij het opmaken van de balans van
tachtig jaar landpolitiek van de zionistische beweging/staat Israel blijken,
dat in die periode mogelijk rond 90% van het grondgebied van het
voormalige mandaatgebied Palestina formeel in joodse/Israelische handen
is gekomen. Op de resterende (versnipperde) 10% die aan de Palestijnen
toevalt, behoudt Israel een ijzeren militaire en economische greep.
Bronnen:
Hadawi, S., Bitter Harvest - Palestina between
1947-1967, New York [The New World Press] 1967; Abu-Lughold,
J., Demographic Characteristics of the Palestinian Population; Parijs
[UNESCO] 1980; Manière de Voire, nummer 29 ('Conflits Fin
de Siècle') februari 1996; Abdulfattah, K. & Kropp, H., Von
Konfrontation zur Kooperation, Palästinas Landkarte ändert sich;
in: Geografische Rundschau 10 (1996).
overgenomen uit: 50 Jaar Israel - vergeten aspecten,
pijnlijke feiten; Amsterdam [Stichting Palestina Publikaties] 1998
|
