______________________________________________________________________
NPK-info 20-04-2005- Nederlands Palestina Komitee /
www.palestina-komitee.nl
______________________________________________________________________
Bezetting en muur
- hierna Tanya Reinhart
Activiteiten
- Gesprek met Palestijnse studenten in diverse plaatsen
Ingelast: 25-4 om 21 uur, Delft Koornbeurs Voldersgracht 1
- 22 t/m 24 april IS-Marxismeweekend over Palestina en meer
- 23 april Amsterdam 16 uur Amira Hass in De Balie
Doe mee met ook de organisatie.
Steun de actie voor een ruimhartig specifiek pardon
aan duizenden vluchtelingen
______________________________________________________________________
The Hebrew version can be found also in
http://www.ynet.co.il/articles/0,7340,L-3071994,00.html
BEHIND THE SMOKE SCREEN OF THE GAZA PULLOUT
Tanya Reinhart
Yediot Aharonot, April 13, 2005. Translated from Hebrew
by Mark Marshall
Sharon travelled to the USA as a hero of peace, as if he had
already evacuated Gaza and only the follow-up remained to be
worked out. What has completely disappeared from the public
agenda is what is happening meanwhile in the West Bank. The
media continue to deluge us daily with disengagement storms,
like the Nitzanim bubble. But for now the disengagement the
Gaza pullout - exists only on paper. On the ground, no settler
has yet received compensation. Even those who agreed to accept
compensation are now waiting, because if they have a chance to
get Nitzanim - the pearl of Israeli real estate - why hurry? In
the meantime, three and a half months before the projected date
of evacuation, it is still not clear where the evacuees will be
housed until the discussions regarding their final relocation
destination are concluded. Contrary to the prevailing
impression, no infrastructure has been set up even for their
temporary dwellings. “The Settlement Department of the Jewish
Agency, responsible for providing the ‘caravillas’[the caravans
that were supposed to host the evacuated settlers temporarily]
has so far received no order from the government”. (Petersburg,
“Yediot Ahronot”, 8 April 2005)
If Sharon intends to evacuate the Gaza settlements, he is doing
so with outrageous inefficiency. He is far more efficient in the
West Bank. There, plans are carried out precisely as scheduled.
Right from the start, during the first agreements between Sharon
and Netanyahu one year ago about the disengagement plan, it was
agreed that the disengagement would not be put into effect
before the “separation fence” was completed on the western side
of the West Bank(1). Indeed, the construction of the wall is
moving towards completion. In July the announced date for the
beginning of the Gaza evacuation the wall surrounding East
Jerusalem and cutting it off from the West Bank will be in
place. The Palestinians who live there will be able to leave
only with permits. The centre of life in the West Bank will
become an enclosed prison. As well, the northern wall, which has
already imprisoned the residents of Tul Karem, Qalqilya and
Mas’ha, and which has robbed them of their lands, continues to
advance southwards. Now the bulldozers are headed for the lands
of Bil’in and Safa, bordering the settlements of Modi’in Elit.
The farmers who are losing their lands are trying to stand their
ground, together with Israeli opponents of the wall. But who
would hear about their sufferings and about their struggle, amid
the tumult over the disengagement?
The disengagement plan was born in February 2004, at the height
of a wave of international criticism over the wall project, on
the eve of the opening of deliberations at the international
court in The Hague. In the ruling that was handed down in July,
the court determined that the route of the wall was a blatant
and serious violation of international law. Moreover, the court
indicated that there was a danger of “a further change in the
demographic composition as a result of the departure of the
Palestinian population from certain areas” (para. 122). In other
words, the court warned of a process of transfer.
According to UN data 237,000 Palestinians will be trapped
between the wall and the Green Line and 160,000 others will
remain on the Palestinian side, cut off from their land. (The
route that was approved at the government’s meeting in February
2005 reduces their number only slightly) (2). What is to be
expected for those people, for the farmers who lose their land,
for the imprisoned who are cut off from their families and their
livelihoods? In the ghost towns of Tul Karem and Qualqilya and
the villages around Mas’ha, many have already left in order to
seek subsistence on the edges of towns in the centre of the West
Bank. How much longer will the others be able to hold on under
conditions of despair and atrophy, inside villages which have
become prisons?
“Transfer” is associated in the collective memory with trucks
arriving at night to take Palestinians across the border, as
occurred in some places in 1948. But behind the smoke screen of
disengagement, a process of slow and hidden transfer is being
carried out in the West Bank today. It is not easy to judge
which method of “transferring” people from their land is
crueler. Nearly 400,000 people, about half the number of
Palestinians who were forced to leave their land in 1948, are
now candidates for “voluntary emigration” to refugee camps in
the West Bank. And all this is currently being passed over in
silence because maybe Sharon will disengage.
(1) Here, e.g. are some reports from April last year: “The
prime minister took a commitment that the separation fence will
be completed before evacuation starts... Security echelons
estimate that the fence can be completed at the earliest towards
the end of 2005. In other words: It is possible that Israel
will not be able to complete the evacuation at the date that was
promised to the U.S.” (Yosi Yehushua, Yediot Aharonot,
April 19, 2004). “Netanyahu announced that he intends to
support the disengagement after the three conditions he posed
were met …[including] completion of the fence before the
evacuation” (Itamar Eichner and Nehama Duek, Yediot Aharonot,
April 19, 2004).
(2) The figures are from the ICJ advisory opinion of July 9 that
can be found at
http://www.icj-cij.org/icjwww/idocket/imwp/imwpframe.htm.
Similar figures were given in the Israeli media, e.g.Meron
Rappaport, Yediot Aharonot, May 23, 2003; Akiva Eldar,
Ha'aretz, February 16, 2004. The new line of the barrier as
approved by the Israeli cabinet in February 20, 2005 reduces the
size of Palestinian land to be annexed by the barrier by 2.5%,
mainly in the Southern Hebron area, where work is only starting
(so the barrier route can still change many times, as the work
progresses). There were smaller adjustments in other areas,
dictated by decisions of the Israeli Supreme Court, which means
that some of the encircled villages should get some of their
land back. But this does not effect the total number of
Palestinians encircled by the wall. In Khirbet Jbara in the
Tulkarm Governorate, the cabinet approved moving a 6km section
of the Barrier closer to the Green Line. As a result, the
Palestinian population in this area will no longer be located in
a completely closed area, but rather on the West Bank side of
the Barrier. This will reduce the overall Palestinian
population completely isolated from the West Bank by about 340
persons (according to UN OCHA report of March 2005 on the
preliminary analysis of the effects of the new wall route
approved in February 2005. www.ochaopt.org)
http://www.let.uu.nl/~tanya.reinhart/personal/
http://www.tau.ac.il/~reinhart
_____________________________________________________________________
----- Original Message -----
Sent: Thursday, April 14, 2005 5:31 PM
Subject: SIVMO bericht: Achter het rookgordijn van de
terugtrekking uit Gaza
Geachte geïnteresseerde,
Hierbij willen wij u attent maken op een artikel van Tanya
Reinhart* dat op 13 april 2005 verscheen in de Israelische krant
Yediot Ahronot. Wij bieden het u hierbij aan in een Nederlandse
vertaling, omdat wij haar analyse zeer de moeite waard vinden. In
juli 2005 zal er een begin moeten worden gemaakt met de ontruiming
van de nederzettingen in de Gazastrook, zo heeft de regering
Sharon bepaald. Velen, ook criticasters van het Israelische
nederzettingenbeleid, zijn euforisch over dit aangekondigde plan.
Het zou gaan om een stap in de opheffing van de bezetting en zelfs
in de richting van een serieuze vrede. Tanya Reinhart legt echter
een heel ander accent en wijst op wat achter de schermen, buiten
het zicht van iedereen, zich werkelijk afspeelt.
* * * * *
Achter het rookgordijn van de terugtrekking
uit Gaza
Door Tanya Reinhart
Sharon reisde naar de Verenigde Staten als een held van de vrede,
alsof hij de Gazastrook inmiddels al had ontruimd en slechts het
vervolg nog slechts moest worden uitgewerkt. Wat echter totaal van
de publieke agenda is verdwenen is wat er inmiddels op de
Westoever gebeurt. De media hebben het voortdurend over
terugtrekking, maar op dit moment bestaat dit slechts op papier.
In praktijk is nog niet n kolonist financieel gecompenseerd. Zelfs
degenen die gecompenseerd willen worden hebben nog geen cent
ontvangen. Ondertussen - drieneenhalve maand voor het geplande
begin van de terugtrekking - is het nog volkomen onduidelijk waar,
in afwachting van een definitief vestigingsbesluit, de evacus
tijdelijk zullen worden gehuisvest. In tegenstelling tot wat
iedereen denkt is er geen infrastructuur opgezet voor hun
tijdelijk onderkomen. De Settlement Department of the Jewish
Agency die verantwoordelijk is voor de caravans waar de evacus
tijdelijk zouden worden ondergebracht, heeft nog geen enkele
opdracht hiertoe van de regering ontvangen. (Yediot Ahronot, 8
april 2005)
Als Sharon serieus van plan is de nederzettingen in de Gazastrook
te ontruimen, dan doet hij dat in ieder geval volkomen inefficint.
Dit in tegenstelling tot de Westoever, waar de plannen exact
volgens schema worden uitgevoerd. Vanaf het begin - gedurende de
eerste overeenkomsten over de terugtrekking tussen Sharon en
Netanyahu een jaar geleden - was men het erover eens dat
terugtrekking pas zou plaatsvinden wanneer het afscheidingshek aan
de westelijke kant van de Westoever klaar zou zijn. En inderdaad,
de bouw van de muur is bijna gereed. Als in juli 2005 de Gaza
ontruimd dient te worden zal de muur rond Oost-Jeruzalem en
daarmee de scheiding met de Westoever voltooid zijn. De
Palestijnen die daar wonen zullen de stad alleen nog maar kunnen
verlaten met een vergunning. Palestijnen op de Westoever zullen in
een gevangenis komen te leven. Ook de bouw van het noordelijke
deel van de muur, die de bewoners van Tulkarm, Kalkilya en Masha
al heeft opgesloten en hen heeft afgesneden van hun land, vordert
in zuidelijke richting. Momenteel rukken de bulldozers op richting
het land van Bilin en Safa, grenzend aan de nederzettingen van
Modiin Elit. De boeren die hun land dreigen kwijt te raken
proberen samen met Israelische tegenstanders van de muur op hun
grond te blijven. Maar wie ziet in al het tumult rond de
terugtrekking uit Gaza nog hun lijden en strijd?
Het terugtrekkingsplan is ontstaan in februari 2004, ten tijde van
de enorme internationale kritiek op de bouw van de muur, aan de
vooravond van de beraadslagingen van het Internationale
Gerechtshof in Den Haag. Het Hof gaf in haar uitspraak in juli
2005 aan dat de muur een ernstige en overduidelijke schending van
het internationale recht is. Bovendien verklaarde het Hof dat er
het gevaar bestond van een verdere verandering in de demografische
samenstelling ten gevolge van het vertrek van de Palestijnse
bevolking uit bepaalde gebieden. Met andere woorden, het Hof
waarschuwde voor een proces van deportatie.
Volgens cijfers van de Verenigde Naties zullen in totaal 237.000
Palestijnen opgesloten komen te zitten tussen de muur en de Groene
Lijn, en 160.000 anderen aan de Palestijnse kant van de muur
zullen zijn afgesneden van hun land. Wat zullen hiervan de
gevolgen zijn voor de boeren die hun land niet meer kunnen
bereiken, voor allen die zullen zijn afgesneden van hun families
en wat betekent dit voor hun bestaansmogelijkheden? Al veel mensen
hebben de spooksteden Tulkarm en Kalkilya en de dorpen rond Masha
verlaten en onderdak gezocht aan de randen van steden in het hart
van de Westoever. Hoeveel langer zullen de anderen in staat zijn
het vol te houden onder deze wanhopige en uitzichtloze
omstandigheden in dorpen die zijn veranderd in gevangenissen?
Deportatie wordt in onze herinnering doorgaans geassocieerd met
vrachtwagens die s nachts arriveren om Palestijnen af te voeren en
de grens over te zetten, zoals dat op sommige plekken in 1948
plaatsvond. Maar achter het rookgordijn van terugtrekking vindt er
momenteel een langzaam en verborgen proces van deportatie plaats
op de Westoever. Het is niet makkelijk om te zeggen welke methode
van deporteren van mensen van hun land wreder is. Bijna 400.000
mensen - ongeveer de helft van het aantal Palestijnen dat in 1948
gedwongen was zijn land te verlaten - zijn nu kandidaat voor
vrijwillige emigratie naar vluchtelingenkampen op de Westoever. En
dit alles vindt in stilte plaats, omdat Sharon zich misschien wil
terugtrekken uit de Gazastrook.
* De Israelische Tanya Reinhart is hoogleraar lingustiek aan de
Universiteit van Tel Aviv en de Universiteit van Utrecht.
Vertaling: Bart Nooy
Stichting
SIVMO
(Steuncomité Israelische Vredesgroepen en
Mensenrechtenorganisaties)
Postbus 15823
1001 NH Amsterdam
Tel: 020 - 67 58 925
E-mail: sivmo@xs4all.nl
www.xs4all.nl\~sivmo
SIVMO foundation
(Supportcommittee Israeli Peacegroups and Human rights
Organisations)
PO Box 15823
1001 NH Amsterdam
The Netherlands
Tel: ++-31 - (0)20 - 67 58 925
E-mail: sivmo@xs4all.nl
www.xs4all.nl\~sivmo
______________________________________________________________________
|